Ютаза районында 65 еллык мәхәббәт тарихлары
Керәш Бүләк авылында яшәүче Илдус һәм Зәрия Җәләевләр гаиләсе шушы көннәрдә икеләтә бәйрәм – бергә яшәүнең 65 еллыгын һәм гаилә башлыгының 90 еллыгын билгеләп үтте. Аларны матур тормыш даталары белән котларга район башлыгы урынбасары Зәкуан Ильясов, ГХАТ бүлеге җитәкчесе Гүзәлия Фәхертдинова, авыл җирлеге һәм беренчел ветераннар оешмасы вәкилләре килде. Изге теләкләр, елмаюлар, бүләкләр... Бәхетле никах-ул ир хатын әйтмәгән һәр сүзне аңлый, диләр. Җәләевлар, мөгаен, бу постулатны баштан ук аңлаганнардыр һәм аны тормышта уңышлы кулланганнар. Ә сез хатыныгыз Зәрия ханым белән ничек таныштыгыз? –дип сорадылар гаилә башлыгыннан.
–- Элегрәк безнең авылда, - дип сөйли ул, - кибет янында гына Али бабай исемле таза хәлле бер алпавытның ике катлы йорты бар иде. Без бу йортны “гурнәшә " дип йөртә идек. Күрше Бәйрәкә-Тамак сыерларының җәйге лагере Керәш Бүләктә урнашкан. Ул вакытта Зәриягә 18 яшь тә тулмаган иде, Бәйрәки Тамактан башка сыер савучы дуслары белән безгә эшкә алып киләләр иде. Кызлар шул матур йорт янында туктыйлар. Минем әти-бригадир, бакчада карбыз, кыяр һәм помидор мул. Мин Зәрияне һәм аның иптәшләрен сыйлый башладым. Игътибар җәлеп итәргә кирәк бит. Шунда ук үзем өчен карар кылдым – минеке булыр. Ә хәзергә, минемчә, үссен. Дөрес, ул бу турыда белми иде. Егетләрнең күбесе аңа күз салгалый иде. Аерым алганда, Нәфис. Мин аңа болай дидем: "Син хәзер армиягә китәсең, башыңны катырма, өмет итмә. Миңа инде 25, мин үзем аңа өйләнәм". Әйтелгән-эшләнгән. Менә инде 65 ел бергә.
- Илдус абый нинди ир? - дип сорадылар Зәрия ханымнан.
- Башта мин, әлбәттә, борынымны бордым, - ди. Артык озын, артык кара тутлы. Ә соңыннан сөенә алмадым. Гомерем буе аңардан бер генә начар сүз дә ишеткәнем булмады. Эчмәде, тартмады. Без улыбызны, ике кызыбызны тәрбияләп үстердек. Улыбызга төгәл фәннәр бик җиңел бирелә иде. Ул тугызынчы сыйныфтан Мәскәү дәүләт университеты каршында эшли торган сәләтле балалар өчен Ломоносов исемендәге Мәскәү физика-математика мәктәп-интернатында укый башлый. Мәскәү физик-техник институтын тәмамлагач, абруйлы урыннарда эшли. Бүген гаиләсе белән Мәскәүдә яши. Җәләевләрнең бер кызы-Кама Аланында, икенчесе Октябрьский шәһәрендә гомер итәләр. Оныклар уңышлары белән сөендерә.
Һәр гаиләдәге кебек үк, 65 ел эчендә шатлыклар да, борчылулар да булгандыр. Ләкин хәтерләрендә иң якты һәм күңелле истәлекләр генә калган, ә аларның йөрәкләрендә бергә яшәгән еллар өчен үзара рәхмәт хисләре яши. Җәләевлар гаиләсе чын-чынлап нык булып чыкты, ир белән хатын элеккечә үк шундый ук тугрылыклы, бер-берсен кадерлиләр һәм хөрмәт итәләр.